สิ่งที่ได้จากการระดมระสมองในหัวข้อ “ยังมีปัญหาอะไรอยู่บ้างในการทำงานทุกวันนี้” เมื่อเปิดเสรีทางความคิดอย่างเต็มที่กับทุกคน กับทุกปัญหาสารพัน
หัวข้อปัญหาที่พบประจำคือ...
- การสื่อสารบกพร่อง
- ความขัดแย้งในหน่วยงาน
- ความขัดแย้งระหว่างหน่วยงาน
- ขาดความสามัคคี
- อาหารที่โรงอาหารไม่อร่อย
- หัวหน้าไม่ค่อยรับฟังความคิดเห็น
- ขาดความยุติธรรม
- ลำเอียง
- หัวหน้าหูเบา
- ทุ่มเททำงานแล้วไม่เกิดผลดี
- คนน้อย งานเยอะ
- ฯลฯ
ฟังแล้วน่าเห็นใจไหมครับ? เข้าประเด็นเลยดีกว่าสังเกตให้ดีนะครับว่า ส่วนใหญ่ที่แต่ละกลุ่มระดมสมองได้มานั้นมันเป็นปัญหาสามัญประจำบ้านประจำ อุตสาหกรรมไทยยังไงไม่รู้ แต่ก็ดูเหมือนผู้ร่วมประชุมจะสะใจที่ได้ระบายอะไรออกมาบ้าง แต่... สังเกตไหมครับว่าลักษณะปัญหาต่างๆ นั้นมันเหมือนกับว่ารอให้ใครสักคนที่จะขี่ม้าขาวมาแก้ไขให้ และดูเหมือนว่าพระเอกที่ขี่ม้าขาวคนนี้จะขี่ม้าขาวมาตัวเดียวไม่ได้ เห็นจะต้องขี่มาทั้งฝูง
ลักษณะปัญหาแบบนี้เป็นการโยนปัญหาให้คนอื่นแก้ โดยยอมทำตัวเองให้เป็นเหยื่อ
ถ้าเปลี่ยนประโยคปัญหาใหม่เป็น...
- เรารับสารที่สื่อสารออกมาไม่ครบถ้วน (หรือบกพร่อง)
- เราไม่สามารถจัดการความจัดแย้งในหน่วยงานได้
- เราไม่สามารถจัดการความขัดแย้งระหว่างหน่วยงานได้
- เราไม่สามารถทำให้เกิดความสามัคคีได้
- เราไม่สามรถแก้ไขปัญหาเรื่องอาหารที่โรงอาหารซึ่งไม่อร่อยได้
- ฯลฯ (ที่เหลือให้ปรับแก้ไขเอง... ได้ไหมเอ่ย?)
อย่าเพิ่งค้านว่ามันไม่ใช่หน้าที่เรา เราไม่มีอำนาจที่จะเข้าไปแก้ ฯลฯ
เมื่อเราได้รับผลกระทบ เราก็ต้องแก้ไขซิครับ และไม่จำเป็นต้องมีอำนาจ เพราะเราไม่ใช้อำนาจในการแก้ไข เราใช้ปัญญา อีกอย่างถ้าเราไม่เข้าไปแก้ แปลว่าเรารับมันได้ นั่นคือต้องไม่บ่นด้วย ไม่โทษอะไรต่อมิอะไร
อย่าเพิ่งคิดเลยครับว่าจะแก้อย่างไร ขอให้เข้าไปรับผิดชอบก่อน คิดว่าตนเองต้องรับผิดชอบแก้ไขก่อน แค่นี้ก่อนครับ แล้ววิธีการต่างๆ มันจะตามมาเอง ลองดูก็ได้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น