วันนี้จะเล่นเรื่องล่อแหลมกับเสียงวิพากษ์ เห็นด้วยหรือไม่ ก็ไม่เห็นจะเป็นไร จะถูกหรือผิดไม่สำคัญ เพียงอยากแสดงความคิดเห็น.. นะจ๊ะ
สืบเนื่องจากการดูรายการทีวี (มีเวลาว่างด้วยนะครับ) เกี่ยวกับการแข่งขันทางดนตรีลูกทุ่ง แล้วก็มีการประกาศผลแพ้ชนะระหว่าง 2 ทีมที่เข้าแข่งขัน ทีมหนึ่งชนะ อีกทีมแพ้
ทีมที่ชนะแสดงความดีอกดีใจตามปรกติ แต่สะดุดใจกับทีมที่แพ้ที่ทั้งทีม 20-30 คนร้องไห้กันหมด รายการก็ปรับเพลงแบ็คกราวด์เป็นเศร้า ซูมกล้องไปที่ปากที่เบะและน้ำตาที่ไหลนองหน้าของผู้แพ้แบบเน้นๆ ผมรออยู่ว่าเมื่อไรทีมที่แพ้จะไปแสดงความยินดีกับทีมที่ชนะ แต่ก็ผิดหวัง มันไม่มีครับ และที่สำคัญครับพี่น้อง การถ่ายทีมแพ้ใช้เวลานานกว่าถ่ายทีมชนะอีกครับ (ไม่รู้ว่ารู้สึกไปเองหรือเปล่า)
นี่ รายการเขากำลังทำอะไร เน้นวัฒนธรรมแบบไทยๆ หรือไร แล้วมันเป็นวัฒนธรรมหรือค่านิยมไทยจริงหรือ เป็นสิ่งที่ควรปฏิบัติหรือไม่ หรือเพียงให้ได้ความรู้บีบคั้น ผิดหวัง เศร้า เสียใจ พยายามดูอยู่หลายครั้งหลายสัปดาห์ ก็เห็นอาการแบบนี้ซ้ำๆ กัน มันเกิดอะไรขึ้น หรือเราผิดปรกติไปแล้วที่คาดหวังให้ผู้แพ้ยังคงยิ้มแย้มแจ่มใสเข้าไปสวมกอด หรือจับไม้จับมือแสดงความดีใจกับผู้ชนะ ผู้ควบคุมรายการสามารถกำกับได้ไม่ใช่หรือ สามารถปลูกฝังค่านิยมแบบนี้ได้ไม่ใช่หรือ งงจริงๆ ว่าความคิดเห็นของเรามันถูกทางหรือเปล่า หรือว่าควรจะเศร้าไปกับทีมแพ้มีคำถามกันในหมู่ชนประเภทหนึ่งว่า เราจะรู้ว่าใครคือเพื่อนแท้นั้น จะรู้ตอนไหน หลายๆ คนตอบว่ารู้เมื่อเราอยู่สภาพย่ำแย่นั่นแหละว่าเขาจะมาเยี่ยมเราหรือเปล่า แล้วคำตอบก็เฉลยว่าผิดครับ เขาบอกว่าที่เขามาดูเรานั้นอาจมาตามมารยาท หรือมาดูให้แน่ใจว่าเราแย่เพื่อที่เขาจะได้รู้สึกว่าเขาดีกว่าเรา เป็นความสุขเล็กๆ ของคนที่โหยหาการเป็นคนสำคัญกว่าคนอื่น เขาเฉลยว่าเราจะรู้ว่าใครเป็นเพื่อนแท้ก็ต่อเมื่อเราประสบความสำเร็จต่างหาก ให้ดูว่ามีใครบ้างที่มาแสดงความยินดีกับเราอย่างจริงใจ เขาคนนั้นคือเพื่อนแท้ เพราะเขาไม่ได้อิจฉาเราที่เราประสบความสำเร็จ ไม่ได้สงสัยว่าเราประสบความสำเร็จเพราะใช้เล่ห์เหลี่ยมเพทุบายหรือเปล่า ไม่สงสัยว่าเราสำเร็จเพราะประจบสอพลอหรือเปล่า ไม่คิดว่าเราจะเป็นพวกลิ้นกระดาษทรายน้ำลายชะแล็ค
เผอิญยังสงสัยอยู่ว่า อันธรรมชาติของคนไทยเรานั้น นอกจากเป็นคนขี้งอน มีอะไรไม่ค่อยพูดกันแบบผู้ใหญ่ ชอบประชดประเทียดแดกดันแล้ว คนไทยยังเป็นคนขี้อิจฉาหรือเปล่า ดูละครไทยซิ มันแสดงความอิจฉาออกมาแบบคนไม่มีหัวคิด เน้นแสดงอาการของอารมณ์ที่รุนแรง คำพูดที่ก้าวร้าวเจือด้วยอารมณ์เม้มปาดเม้มคอพูดออกมาแสดงสีหน้าโจ่งแจ้ง คนไทยใสซื่ออย่างนั้นเลยหรือ อิจฉาก็แสดงออกมาเต็มที่เลยหรือ แล้วต้องเก็บกดหรือเปล่า มันก็ไม่เห็นจะต้องเก็บกด แต่จะแสดงความเป็นผู้ใหญ่ เอื้ออาทรกัน มีความรักความเมตตา ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไม่ได้หรือ
ละครสะท้อนมาจากสังคมไทย หรือเป็นตัวชี้นำสังคมไทย?
เมื่อได้ดูโฆษณาที่ถูกแบนด์ (ปลุกพลังบวก-ขอโทษประเทศไทย) ตอนที่กล่าวถึงละครไทย และมีคำถามว่า “ให้ปัญญาประชาชนหรือเปล่า” ดูแล้วก็เออ มีกลุ่มคนที่คิดเหมือนเราเลยเน้อะ แต่เป็นคนที่ถูกแบนด์ง่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น