อย่าได้ตัดสินผู้คน

พฤติกรรมที่ขัดแย้งกับคนอื่น ไม่ว่าจะมีรูปแบบหรือมูลเหตุอะไรก็ตาม ล้วนเกิดจากพลังความรู้สึกว่าคนอื่นผิด
ความสุข เกิดจากการชื่นชมความดีงามของคนอื่น เกิดจากการอยู่ร่วมกับคนอื่นอย่างสมานฉันท์ต่างหาก
(เจรัลด์ จี. แจมโปลสกี้ นักจิตวิทยา ชาวอเมริกัน)

ความผิดถูกทั้งหลาย เฉกเช่นควันเมฆผ่านตา (มังกรหยก - กิมย้ง)

จริงก็คือเท็จ เท็จก็คือจริง
จริงๆ เท็จๆ ความจริงไม่ต้องยึดถือเกินไป (เซี่ยวลี้ปวยตอ - โกวเล้ง)


3 คำคมนี้ก็น่าจะจบบทความนี้ได้แล้ว แต่ไม่สะใจครับ เพราะธรรมชาติของคนเราชอบตัดสินผู้อื่น ตัดสินด้วยความคิดเห็น ความรู้สึก ประสบการณ์ของตนเอง โดยไม่หาเหตุผลที่แท้จริงเบื้องหลัง เพียงไม่ถูกใจก็ถือว่าเขาคนนั้นผิด ไม่ดีไปเสียแล้ว

มีบ้างไหมที่เราจำใจต้องทำบางสิ่งบางอย่างที่อาจทำให้คนอื่นเข้าใจผิด แต่เรารู้ว่าไม่มีอะไรเสียหาย แล้วเราก็ทำ แล้วก็เหมือนถูกล็อตเตอรี่ ที่เราทายไว้ว่าคนอื่นอาจเข้าใจผิด มันเป็นไปจริงๆ แบบนั้นเลย

นึกถึงเรื่องของ Stephen R. Covey ที่เล่าไว้ใน The 7 Habits of Highly Effective People ที่ว่า
ช่วงบ่ายวันอาทิตย์ในรถไฟใต้ดินเมืองนิวยอร์ก ในขณะที่ผู้โดยสารต่างนั่งกันอย่างสงบ บางคนนั่งอ่านหนังสือพิพม์ บางคนใจลอย
ทันใดนั้น ก็ มีชายคนหนึ่งพร้อมด้วยลูกๆ เข้ามาในรถ เด็กๆ เหล่านั้นต่างพากันร้องไห้โยเย จนทำให้บรรยากาศในรถแปรเปลี่ยนไป
ชายคนนั้นเข้ามานั่ง หลับตาลง ไม่สนใจกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นจากเด็กๆ ที่ร้องเสียงดังลั่น พร้อมกับขว้างปาสิ่งของและขยำหนังสือพิมพ์ของผู้โดยสารคนอื่น

เมื่อ Stephen Covey รู้สึกรำคาญที่ ชายผู้นั้นไม่ได้คำนึงถึงผู้โดยสารอื่นในรถเลย จึงบอกกับชายคนนั้นว่า "ลูกๆ ของคุณสร้างความรำคาญมาก คุณไม่สามารถควบคุมพวกเขาได้เลยหรือ?"
ชายคนนั้นได้สติ แล้วกล่าวว่า "จริงๆ แล้วผมเองก็ต้องการทำอะไรสักอย่างเหมือนกัน แต่พวกเราเพิ่งมาจากโรงพยาบาล ซึ่งแม่ของเขาเพิ่งจะเสียชีวิตไปเมื่อ 1 ชั่วโมงที่ผ่านมา ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี และคิดว่าพวกเขาก็คงไม่รู้เช่นกันว่าจะควบคุมตนเองได้เช่นไร"

Covey เล่าต่อไปว่า ทันใดนั้น กรอบความคิดของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เขามีมุมมองที่ต่างไปจากเดิม เพราะเขารับรู้ในสิ่งที่ต่างกันกับครั้งแรกที่เห็น ความรำคาญกลับกลายเป็นความเห็นใจ และนึกอยากหาวิธีช่วยครอบครัวนี้ให้ลืมความทุกข์ต่างๆ

จบได้แล้วมั้ง อย่าตัดสินคนด้วยเพียงความคิดความรู้สึกของเรานะ! (อ้อ! เมื่อเราเคยได้รับการเข้าใจผิดไปในทางเสียหายจากคนอื่น เราเคยเจ็บใจ แต่ว่า... เราเคยตัดสินคนอื่นโดยไม่ได้วิเคราะห์สาเหตุต้นตอบ้างหรือเปล่า มันอาจเป็นกรรมที่ตามมาทันก็ได้)