ทุกคนคือคนสนิท

เคยเจ็บปวดไหม งานนี้น่าจะใช้เราเพราะอยู่ในความรับผิดชอบของเรา หรือเป็นที่ประจักษ์ว่าเราเป็นมือโปรทางด้านนี้ แต่หัวหน้าที่รักของเราก็เอาไปให้คนอื่นทำ
ก็เป็นเรื่องดีถ้าจะมีการฝึกเด็กใหม่หรือเพื่อพัฒนาคน ถ้าอย่างนั้นทำไมไม่ตั้งทีมทำงาน ให้เราในฐานะมือโปรเป็นพี่ใหญ่ถ่ายทอดวรยุทธให้รุ่นน้อง แต่กลับเป็นว่าเขาต้องการโปรเด็กคนนั้น เป็นคุณคุณจะทำอย่างไร



ตลอดชีวิตการทำงานเราต้องเจอเรื่องแบบนี้จากผู้บริหารที่ไร้ประสิทธิผล พอดีนึกถึงคำคมหนึ่งขึ้นมาได้ (แต่จำไม่ได้อีกว่าเอามาจากไหน) เอาไว้ปลอบใจไปก่อน ดังนี้
ผู้บริหารที่ใช้งานคนสนิท เป็นเรื่องปกติ
ผู้บริหารที่ใช้งานคนอื่นอย่างคนสนิท คือ นักบริหารที่แท้จริง


ประเด็นต่อมาที่ควรคิดคือ แน่นอนเลยว่าถ้าเราเป็นผู้บริหารเราจะเป็นมืออาชีพ แต่ถ้าเราถูกกระทำเช่นนี้ จะทำอย่างไร
ก) ปล่อยมันไป (ยอม)
ข) ทวงคืนซึ่งสิทธิและความชอบธรรม (สู้ว๊อย!)
ค)

ข้อ ค) คืออะไร นี่แหละที่เป็นหัวใจของบล็อกนี้ ทุกเรื่องราวจะเป็นสไตล์นี้ คือ ไม่หนี ไม่สู้ (โดยทั่วไปจะเป็นไม่สู้ก็หนี) แต่เราจะจัดการด้วยปัญญา ไม่ใช่เพื่อตัวเราเอง แต่ยังรวมถึงเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ จะได้รับผลดีตามไปด้วย รวมทั้งเราจะได้ช่วยพัฒนาหัวหน้าเราที่ยังไม่ได้เรื่องให้ได้เรื่องยิ่งขึ้น
วันนี้แค่ปลอบใจด้วยคำคมที่สะใจเวลาอ่านไปก่อน (อ่านแล้วบางทีมีหน้าใครลอยมาให้เห็นด้วย) และเพื่อบอกว่า ทางแก้ไขไม่ได้มีเพียงไม่สู้ก็หนี ซึ่งจะได้คุยในครั้งต่อๆไป