หน้าเว็บ

22 มิถุนายน 2553

มารหรือเทพ?

เพราะความเป็น มืออาชีพ จึงไม่ใช่เรื่องที่จะทำอะไรตามใจตัวเอง แต่ต้องยึดมั่นใน หลักการ สิ่งหนึ่งนั้นจะไม่เกิดอาการตาบอดหรือหน้ามืดเพราะรัก รักชอบจนมองไม่เห็นสิ่งที่เขาต้องพัฒนาปรับปรุง
มีบางครั้งที่ เราอาจสนับสนุนคนๆหนึ่งให้ขึ้นตำแหน่งสูงขึ้นเห็นว่าเขาดี (เพราะตาบอดด้วยรักชอบ) ลองคิดดูในภาพรวมว่าจะเกิดอะไรขึ้น
คนที่ดีกว่า เก่งกว่าแต่ไม่ได้ใกล้ชิด (รักแท้แพ้ใกล้ชิด) ที่ถูกมองข้ามในความสามารถ กลับไปแต่งตั้งคนอื่นซึ่งด้อยความสามารถกว่า (แต่ใกล้ชิด) คนเก่งคนนี้จะอยู่ต่อไปหรือ หรือแม้เขายังอยู่ เขายังจะทุ่มเทชีวิตจิตใจให้อีกหรือ


ในขณะเดียวกัน ผู้มีปัญญาในหน่วยงานหรือองค์กรนั้น ยังจะเชื่อมั่นในความยุติธรรมอยู่หรือ จะกลายเป็นว่าไม่เห็นต้องแสดงความรู้ความสามารถออกมาหรอก ไม่มีประโยชน์ หันไปใช้ลิ้นกระดาษทรายน้ำลายแชล็คไม่ดีกว่าหรือ สุดท้ายกลายเป็นหน่วยงาน/องค์กรที่แก่งแย่งใส่ร้ายป้ายสีกัน แทงข้างหลังกัน เล่นการเมือง เห็นแก่ตัว เอาเปรียบกันเพื่อประโยชน์ส่วนตนเท่านั้น
หันกลับมาผู้ โชคดีที่ได้ตำแหน่งนั้น เขาก็จะใช้วิธีเดิมเพื่อความก้าวหน้าต่อไป และหากว่าผู้ที่แต่งตั้งเขาขึ้นมาเผอิญขวางทางเขา เขาก็พร้อมที่จะทำลายสิ่งกีดขวางนี้... แน่นอน!
ส่วนนายที่ ใหญ่กว่า (ที่มีปัญญา) ก็จะมองออกมาว่าการแต่งตั้งเลื่อนตำแหน่งนั้นไม่เป็นธรรม ผู้แต่งตั้งที่ไม่เป็นธรรมนั้น ยังควรจะรักษาไว้อยู่อีกหรือ
เราพร้อมหรือ ไม่ที่จะทำตัวเป็นมารหัวขนไม่ให้คนที่ยังไม่พร้อมได้เกิด ไม่บาปหรอกท่าน แต่จะกลายเป็นการสร้างสภาพแวดล้อมหรือวัฒนธรรมว่าการจะเติบโตขึ้นมาได้นั้น ต้องอาศัยความรู้ความสามารถอันแท้จริง ทุกคนจะเร่งแสดงความรู้ความสามารถ แต่ต้องเน้นด้วยเช่นกันว่า ความรู้ความสามารถที่ว่านี้ คือการทำงานเป็นทีม หรือความสามารถในการร่วมไม้ร่วมมือกับผู้อื่นด้วย
ทำเถอะท่าน ท่านไม่ใช่มารหรอก คนอื่น (ที่ไม่ใช่เทพ) อาจมองว่าท่านเป็นมาร จะสนใจทำไมกับการที่เขาเอาจิตใจอันต่ำช้าวัดวิญญูชน เพราะว่า...
การแต่งตั้งคนผลงานไม่ดีไว้ในตำแหน่งผู้นำ เป็นการลดมาตรฐานให้กับทุกๆ คน ซึ่งเป็นอันตรายที่ร้ายแรงต่อองค์กรที่ต้องการสร้างวัฒนธรรมแห่งการสร้างผลงาน ผู้ที่มีผลงานไม่ดีก็ชอบที่จะว่าจ้างคนที่ผลงานไม่ดี และการที่พวกเขาเหล่านั้นยังคงอยู่ในองค์กรก็ยิ่งเป็นการบั่นทอนกำลังใจของ คนที่อยู่รอบตัวเขา และทำให้กลายเป็นองค์กรที่คนที่มีความสามารถสูงให้ความสนใจน้อยลง และทำให้เกิดข้อสงสัยในความสามารถของตัวผู้นำนั้น : [Beth Axelrod, Helen Handfield-Jones, Ed Michaels (McKinsey & Company)]

ไม่มีความคิดเห็น: