หน้าเว็บ

19 มิถุนายน 2553

การรักษาระบบ ตอน 2

เมื่อได้รับการรับรองระบบบริหารคุณภาพไปแล้ว ปัญหาที่พบบ่อยๆ จากฝ่ายบริหารก็คือ เข้าใจผิดว่า เมื่อได้ใบรับรองแล้วก็เป็นอันสิ้นสุดกระบวนการปรับปรุงระบบบริหารคุณภาพ, ขาดความจริงจังในการศึกษาแนวโน้มของปัญหาที่ตรวจพบจากการตรวจติดตามภายใน ปัญหาของผลิตภัณฑ์ หรือบริการ ปัญหาของกระบวนการ ปัญหาลูกค้าร้องเรียน, ขาดการจัดสรรทรัพยากรให้เหมาะสม เพื่อที่จะรักษาและปรับปรุงระบบ เช่น ขาดการฝึกอบรมอย่างต่อเนื่อง, ไม่ให้ความสำคัญในการตรวจติดตามภายในและการทบทวนระบบบริหารคุณภาพ, ไม่ให้ความสำคัญในกิจกรรมการแก้ไข การป้องกัน หรือการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง

ถ้าพิจารณาดีๆ แล้วก็คือไม่เห็นคุณค่าและประโยชน์ของระบบนั่นเอง สาเหตุที่ลึกลงไปคืออะไร น่าจะเป็นไม่เข้าใจว่าระบบจะช่วยให้การบริหารง่ายขึ้นได้

วิธีแก้ไขก็คือต้องทำให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง หรือถ้ายังไม่เกิดปัญหานี้ขึ้นมา ก็ต้องป้องกันไว้ก่อน แนวทางจะคล้ายกันนะครับ
สิ่งที่จะทำความเข้าใจให้เห็นประโยชน์ของระบบฯ ก็คือการชี้แจงเรื่อง PDCA ระบบทำให้มีการวิเคราะห์กระบวนการทำงานที่จะทำให้บรรลุสู่นโยบายคุณภาพ (ตั้งนโยบายคุณภาพให้ดีนะครับ) แล้ววางแผนการปฏิบัติงานออกมาเป็นระเบียบปฏิบัติงานหรือวิธีปฏิบัติงาน นอกจากนี้ยังมีการกระจายนโยบายคุณภาพสู่หน่วยงานต่างๆ ให้มีการจัดตั้งวัตถุประสงค์คุณภาพ จัดทำแผนปฏิบัติเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ดังกล่าว (เหนื่อยตรงจัดตั้งวัตถุประสงค์คุณภาพหน่อย)
เมื่อวางแผนเสร็จ ก็มีการปฏิบัติตามแผน มีการเฝ้าติดตามตรวจวัดความสามารถของกระบวนการ ความเป็นไปตามข้อกำหนดของผลิตภัณฑ์ รวมทั้งผลการดำเนินการตามวัตถุประสงค์คุณภาพ แล้วรายงานออกมาให้เห็นแนวโน้มทุกเดือนๆ
ยังไม่พอ ระบบยังบอกว่า เมื่อรายงานผลแล้วต้องเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุงไว้ด้วย ถ้ามีปัญหาจะแก้อย่างไร มีแนวโน้มว่าจะเกิดปัญหา จะป้องกันอย่างไร และถ้าทำได้ดีแล้ว จะทำให้ดีขึ้นกว่าเดิมได้อย่างไร
เป็นการพัฒนาบุคลากรให้เกิดเป็นนิสัยที่ต้องวิเคราะห์ผลการดำเนินการ และใส่ใจต่อการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง
เมื่อประโยชน์เป็นอย่างนี้แล้ว ทำไมจะไม่รักษาระบบไว้ล่ะครับ

ไม่มีความคิดเห็น: