ทำให้ผู้อื่นไว้วางใจและภักดีต่อเรา

เรื่องของการทำให้ผู้อื่นไว้วางใจและภักดีต่อเราอย่างไม่เสื่อมคลาย ไม่ได้เป็นเรื่องที่จะทำกันง่ายๆ แต่เป็นเรื่องที่สามารถทำได้

ก่อนอื่น ถามตัวเองก่อนว่าที่เราไว้วางใจต่อใครสักคนนั้น เพราะคนๆ นั้นมีคุณสมบัติอย่างไร
หนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญที่ทำให้เราไว้ใจคนผู้นั้นก็คือ การยอมรับผิดต่อการกระทำหรือพฤติกรรมของเขา

แต่ที่เราเห็นได้ทั่วๆ ไปในผู้คน ก็คือ การโยนหรือป้ายความผิดไปให้กับผู้อื่น หากหาผู้รับผิดไม่ได้ เทวดาฟ้าดินต้องรับไป เช่น ซวย ดวงไม่มดี เป็นต้น

มองแง่ดี คิดบวกกันเถอะ

พฤติกรรมที่ขัดแย้งกับคนอื่น ไม่ว่าจะมีรูปแบบหรือมูลเหตุอะไรก็ตาม ล้วนเกิดจากพลังความรู้สึกว่าคนอื่นผิด
ความสุข เกิดจากการชื่นชมความดีงานของคนอื่น เกิดจากการอยู่ร่วมกับคนอื่นอย่างสมานฉันท์ต่างหาก
(เจรัลด์ จี. แจมโปลสกี้ นักจิตวิทยาชาวอเมริกัน)

มันเป็นธรรมชาติของคนโดยส่วนมากไม่ใช่หรือที่จะหลงตัวเอง เทอดทูนตัวเอง แต่ทำไมต้องมองคนอื่นต่ำ เลว โง่ แย่กว่าตนเอง หรือเป็นเพราะว่าต้องทำเช่นนั้นเพื่อให้เกิดความภาคภูมิใจในตนเอง นั่นเป็นการปิดกั้นตนเองไปหรือเปล่า เพราะเมื่อเราคิดว่าเราเก่ง คนอื่นไม่เก่ง เราก็จะไม่ฟังความคิดเห็นเขา ซึ่งนอกจากจะทำให้ตนเองโง่ขึ้นแล้ว ยังทำให้ขาดมิตรที่เก่งๆ คนนั้นไปด้วย เขาผู้นั้นคงไม่ชื่นชมเราผู้ที่มองเขาว่าโง่หรอกนิ

สีนุ่น หมานักสะสม

ได้ชื่อว่าสีนุ่นเพราะพี่ๆ 2 ตัวที่เขามาอยู่ก่อนชื่อว่าสีนิลกับสีนวลตามสีขน สีนุ่นไม่ขาวเกลี้ยง เป็นขาวขุ่นๆ ใช้ชื่อสำลีไม่ได้ ได้แค่นุ่น

ความพิเศษของนุ่นก็คือเป็นนักสะสม ให้กระดูกก็สะสมไว้บนผ้าปูนอน เศษไม้หรือวัสดุอะไรที่นุ่นสนใจก็จะเก็บมาสะสมไว้ แล้วก็จะนอนเฝ้านั่งเฝ้าไว้เหมือนมีความสุข โดยเฉพาะกระดูกจริงกระดูกเทียมจะหวงมาก แต่เพราะเป็นหมาขี้ประจบ ชอบเอาอกเอาใจเจ้าของ เห็นเจ้าของก็จะเข้าไปคลอเคลียตามติด สีนิลได้ทีก็จะแอบเอากระดูกไปหมด นุ่นกลับมาไม่เห็นของที่ตนสะสมไว้ก็ทำหน้าเหรอหราสงสัย

พื้นฐานแห่งการนินทา

นินทาใครหนอที่มันที่สุด ก็นินทานายไง

ทุกคนรู้ดีว่าไม่ควรนินทานาย แต่แหม มันเหลืออดจริงๆ

ทำไมลูกน้องจึงนินทานาย?

สาเหตุใหญ่ๆ น่าจะมี 2 ประการ คือหัวหน้าทำตัวให้ลูกน้องเหนื่อยหน่าย กับ ลูกน้องมีนิสัยอันฝังลึกแบบนั้น