หน้าเว็บ

13 พฤศจิกายน 2556

อย่าคิดว่าชนะโหวตแล้วจะชนะไปซะหมด

คนเราชอบใช้วิธีโหวตเสียงเพื่อตัดสินเรื่องต่างๆ ให้ผู้คนทั้งหมดยอมทำตาม
ดังนั้นจึงต้องล็อบบี้ ต้องหว่าล้อมเสียงต่างๆ กันก่อนที่จะลงคะแนนโหวต
แต่เราก็ต้องยอมรับไม่ใช่หรือว่า เราเองที่แพ้โหวตนั้น ไม่ได้เต็มใจที่จะปฏิบัติตามมตินั้น หรือหากต้องปฏิบัติตาม ก็ปฏิบัติตามแบบไม่เต็มใจ อึดอัดขัดข้องใจที่ต้องปฏิบัติ
และจะสะใจมากเลย เมื่อผลการปฏิบัตินั้นมันล้มเหลว
อย่าไปโทษว่าพวกแพ้โหวตไม่มีน้ำใจนักกีฬา ไม่เป็นมืออาชีพ ที่ไม่ปฏิบัติตามด้วยความเต็มใจ

มีวิธีอื่นอีกไหมที่จะทำให้คนเต็มใจ ทุ่มเทจิตใจ มุ่งมั่นที่จะปฏิบัติตาม

มีครับ
แต่ต้องแลกกับหลายสิ่งหลายอย่าง
อย่างแรกก็คือการปรับกรอบความคิดของเราเอง และสมาชิกทั้งหมดก่อนว่า การโหวตนั้น ไม่ใช่วิธีการตัดสันใจที่มีประสิทธิผล หากแต่ต้องใช้ฉันทามติ ใช้วิธีการเห็นพ้องต้องกัน เป็นเอกฉันท์

วิธีการแบบนี้มักต้องใช้เวลา และเป็นมาตรฐานแห่งการมีส่วนร่วม การระดมสมอง การให้เกียรติ การยอมรับในความแตกต่าง และเชื่อมั่นในแนวทางของการประสานพลัง

ปัญหาคือ สมาชิกจะยอมรับแนวทางนี้หรือเปล่า สมาชิกก็คือคน คนโดยปกติก็ต้องการประโยชน์เข้าตนเองทั้งนั้น มั้ง!

อีกอย่างก็คือ แต่ละคนล้วนมีอัตตา มีตัวตน ยึดมั่นในตัวตน ในศักดิ์ศรี

อย่างไรก็ดี เริ่มแรกนั้นต้องเลือกก่อนว่า เราจะไม่ใช้วิธีการโหวต แต่เราจะใช้วิธีการที่เห็นพ้องต้องกัน แม้ว่าจะต้องใช้เวลามากกว่า 10 เท่า ก็ตาม

หากได้เกิดแนวทางที่เห็นพ้องต้องกันสักครั้งหนึ่งแล้ว ครั้งต่อๆ ไป ก็จะใช้เวลาลดลง และสมาชิกก็จะเริ่มมีเหตุมีผล ไม่ได้ยึดตนเองเป็นใหญ่ แต่จะเริ่มยอมรับซึ่งกันและกัน ยอมรับความเท่าเทียมกันของความเป็นคน ดีไหม?

แต่จะเริ่มกันเมื่อไร?

ไม่มีความคิดเห็น: