บริหารอย่างมีเป้าหมาย

สงสาร จริงๆ หลายคนต้องจัดทำรายงานประสิทธิผลของวัตถุประสงค์คุณภาพ รายงานช้าก็โดยทวง ผลงานไม่ได้ตามเป้าหมายก็ต้องวิเคราะห์สาเหตุและกำหนดมาตรการแก้ไข ถ้าวิเคราะห์และกำหนดไปไม่โดนใจก็จะได้ I Request ไอ้ครั้นจะตั้งเป้าหมายให้อ่อนๆ จะได้ผ่านง่ายๆ พี่แกก็ไม่ยอม งานประจำก็มีมากจนโงศีรษะไม่ขึ้นอยู่แล้ว จะอะไรกันนักหนา ฮะ!!!

บ่นแทนให้แล้วนะครับ

อย่าไปพูดถึง ISO 9001 เลยครับ พูดกันแค่การบริหารงานทั่วๆ ไปดีกว่า เขาว่าไว้อย่างนี้ครับ...

You can’t manage what you don’t measure: คุณไม่สามารถบริหารในสิ่งที่คุณไม่ได้วัดมันออกมา

If you can’t measure it, you can’t manage it: หากคุณไม่สามารถวัดมันได้, คุณก็ไม่สามารถบริหารมันได้

If you measure everything, you measure nothing: หากคุณวัดทุกสิ่ง, ก็เท่ากับคุณไม่ได้วัดอะไรเลย

คงไม่ต้องพูดกันมากแล้วแหละ เอาเป็นว่ายังไงเสียเราก็ต้องตั้งเป้าหมาย และติดตามวัดประสิทธิผลการดำเนินการว่าบรรลุตามเป้าหมายหรือไม่ เอาแค่นี้ก่อน ในเมื่อจะเป็นผู้บริหาร ก็ต้องบริหารงานอย่างนักบริหารเน๊าะ!

ทีนี้มาที่ประเด็นต่อไป ในเมื่อต้องจัดตั้งเป้าหมาย จัดทำ Action Plan และติดตามวัดผลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว ที่สำคัญคือต้องทำใจให้ได้ก่อน (ตอนนี้ถ้าใครยังทำใจไม่ได้ ก็อย่าอ่านต่อนะครับ ต่อเมื่อทำใจได้เมื่อไรค่อยมาอ่านต่อ) เพราะถ้ายังทำใจไม่ได้ ก็จะพยายามหาทางไม่ทำอยู่นั่นแหละ แล้วก็จะบ่นกระปอดกระแปดในใจหรือไม่ก็หลุดออกมาเป็นคำพูด จะเสียเหลี่ยมนักบริหารเอานะครับ

เมื่อยอมรับได้แล้วว่ายังไงก็ต้องตั้งเป้าที่ท้าทาย, จัดทำ Action Plan, ติดตามวัดผล และรายงานผลแล้ว ทีนี้ก็มาพิจารณาไคเซ็นกันต่อดีกว่าว่าจะทำอย่างไรจึงจะเก็บข้อมูลได้ง่ายๆ, รายงานผลได้ง่ายๆ ก็พัฒนากันไป (เห็นไหมว่าต้องเริ่มจากทำใจให้ได้ก่อน ไม่งั้นขั้นตอนนี้ก็ไม่เกิดขึ้นหรอก)

พอผลที่ได้บรรลุเป้าหมายสัก 4 เดือน ก็ต้องปรับเป้าหมายให้สูงขึ้น เมื่อปรับเป้าหมายให้สูงกว่าเดิม ก็ต้องทำ Action Plan ใหม่ อีกแหละ..

แต่ถ้าผลไม่ได้ตามเป้าหมาย หรือมีแนวโน้มว่าจะไม่ได้เป้าหมาย ก็ต้องวิเคราะห์แล้วละครับว่ามีสาเหตุมาจากอะไร และจะดำเนินการอย่างไรต่อไป อย่าลืมว่าในกรณีนี้จะมีการตรวจสอบการวิเคราะห์สาเหตุและการกำหนดมาตรการดำเนินการอย่างละเอียดโดย ผช. QMR และ QMR นะครับ และก็มีหลายๆ คนที่ได้ I Request เพราะวิเคราะห์ไม่ดี กำหนดมาตรการดำเนินการไม่ดี

แล้วอย่างไรจึงจะเรียกว่าดี เอาอะไรมาตัดสิน หา...!!

โชคดีนะที่เราได้มีโอกาส OJT กันในเรื่อง Daily Management และ Why-Why Analysis แต่ถามจริงๆ เหอะ มันช่วยอะไรได้ไหม?

ความรู้ที่ได้มามันจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย หากเราไม่พยายามทำในสิ่งที่ถูกต้อง หรือทำเพียงเพื่อให้มันผ่านๆ ไป ต้องทำใจอีกแล้วครับว่า ไหนๆ ก็ต้องวิเคราะห์สาเหตุและกำหนดมาตรการดำเนินการแล้ว ก็ทำมันอย่างใช้หัวจิตหัวใจหน่อย เพราะเราสามารถยืนยันนั่งยันได้ว่า หากทำรายงานอะไรมาไม่เหมาะไม่สมแล้วละก็ จะถูกตีกลับหมดเลย ดีไม่ดีนอกจาการตีกลับตามปกติแล้วอาจมีใบ I Request แนบมาด้วย เห็นใจเค้านะ เค้าไม่ตีกลับก็ไม่ได้หรอก เดี๋ยวโดยยื่นอภิปรายไม่ไว้วางใจว่าละเลยต่อการปฏิบัตหน้าที่หรือไม่ก็ไม่มีความรู้ความสามารถ (โง่) โดนหลอกเอาง่ายๆ

อย่างไรก็ดี ขอให้เราพิจารณาตามหลักการและเหตุผลนะครับ อย่าใช้อารมณ์ความรู้สึกหรือความคิดเฉพาะตัวเองตัดสิน เราจะทราบว่านี่มันคือหลักการบริหารครับ

สรุปว่า การจัดตั้งวัตถุประสงค์คุณภาพ, การจัดทำ Action Plan, การรายงานประสิทธิผลของวัตถุประสงค์คุณภาพ และการิวเคราะห์ผลอย่างถูกต้องนั้น มันแสดงถึงความเป็นนักบริหารมืออาชีพนะครับ