นั่นหมายความว่าเรายึดมั่นในหลักการที่เป็นสัจธรรม หนึ่งเดียวที่ไม่อาจเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัยหรือภูมิประเทศ แล้วอะไรคือหลักการ
ท่านใช่ ไหมที่สงสัยว่า อย่างไรที่เรียกว่าดี อย่างไรที่เรียกว่าชั่ว
เมื่อจะประกอบกิจกรรม อย่างไรที่ควรทำ อย่างไรที่ควรงดเว้น
ชีวิตควรจะมุ่งไปสู่หนทางไหน
ขอ ให้เราลองมองดูต้นหลิวนี้ กิ่งก้านอ่อนเรียวของมัน ประคองถนอมใบบางเบา
พริ้วไหวอยู่ในสายลม อันพัดไปมา มิว่ามาจากทิศทางไหน
ลอง เพ่งดูกิ่งหลิวนี้ซิ ปุ่มปมสีเขียว ล้วนงอกออกมา จากแง่มุม และตำแหน่งที่เหมาะสม
ปุ่มปมสีเขียว จะคลี่คลายขยายตัวออก เป็นกิ่งก้านและใบใหม่ เติบโตขึ้นในเวลาอันควร
จากแง่มมุมของต้นหลิว การเจริญเติบโตของมัน ล้วนเป็นไปอย่างเหมาะเจาะสอดคล้อง
อันเป็นไปอย่างง่ายๆ และผสานกับธรรมชาติ
วิถี ทางเช่นนี้ ไปพ้นจากการเลือก การตัดสินใจ หรือความลังเลสงสัยใดๆ
ย่อมเข้าถึงความสมบูรณ์ อันไม่ต้องเพิ่มเข้าหรือตัดทอนออก
นี่ แหละ หลิวต้นนี้ ได้ตอบคำถามของท่านแล้ว
(วิถีแห่งเต๋า: พจนา จันทรสันติ)
การยึดมั่นหลักการ ไม่ใช่ซื่อบื้อ แต่เพื่อหลักการที่เป็นหนึ่งเดียว เขาจะหาหนทางที่เหมาะสมเพื่อเดินเข้าหาหลักการนั้น บางครั้งอาจต้องอ้อม ต้องรอเวลา และต้องใช้อุบาย แต่ไม่ใช่เลห์เหลี่ยมเพทุบาย เพียงเป็นกุศโลบาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น