เมื่อมีสถานการณ์ที่ต้องเลือก เราจะเลือกสิ่งสำคัญ หรือมีคุณค่ากว่าเสมอ
เช่น
- จะไม่ไปตามนัด เพราะมีสิ่งสำคัญ มีคุณค่ากว่า แม้แต่อุปสรรคบางอย่างก็อาจสำคัญกว่าการรัษาคำพูด
- ไม่รับเขาเป็นเพื่อนใน FB เพราะมีสิ่งสำคัญมีคุณค่ากว่าการแสดงความสัมพันธ์แบบนั้น
- ไม่ได้ตระหนักว่าผู้อื่นเสียสละเวลา แรงกาย แรงใจให้ ก็เพราะไม่เห็นความสำคัญในคุณค่านั้น หรือไม่ได้คิดว่าว่าผู้อื่นได้เสียสละอย่างแท้จริง
- นัดกันไว้ดิบดี แต่มีนัดอื่นเข้ามาอีก เราก็เลือกนัดกับคนที่สำคัญและมีคุณค่ากว่า
- ฯลฯ
บางที่ผู้กระทำอาจจะไม่ได้คิดแบบนั้นก็ได้ แต่เมื่อลองพิจารณาอย่างละเอียดแล้ว หลักความจริงของ "การเลือกสิ่งสำคัญทำ" ก่อนนี้ ก็ไม่อาจปฏิเสธได้
แต่คนที่ถูกกระทำเล่า ก็เห็นต้องพิจารณาแล้วว่าตนเองได้สร้างคุณค่าและความสำคัญให้เขาเพียงพอหรือไม่ หากไม่ ก็ไม่ต้องโทษกัน
หากแต่ได้ทุ่มเมให้แล้ว เขายังไม่เห็นคุณค่า ก็มีทางเลือก 3 ทาง
- ถอนตัว
- ทำใจ ยึดถือว่า สิ่งทั้งปวงไม่ควรเข้าไปยึดมั่นถือมั่น แล้วยังคงปฏิบัติเช่นเดิม
- ยอมรับและภักดี รักอย่างไม่มีเงื่อนไข เขาจะทำอย่างไรก็ไม่อาจคลายความรักความเมตตาได้
แต่ที่เป็นผลกรรมของเหตุการณ์นี้อย่างชัดเจน คือ การถอนบัญชีออมใจในเรื่องความซื่อสัตย์ ความมุ่งมั่น ความน่าเชื่อถือไว้วางใจไปแล้ว อันจะส่งผลต่อความเชื่อถือไว้วางใจในอนาคต
แก้ได้ไหม ได้ด้วยการปฏิบัติในปัจจุบัน ซึ่งอาจต้องใช้เวลาบ้างเพื่อพิสูจน์ว่าเราได้ฝากบัญชีออมใจไว้อย่างเพียงพอ เหมาะสมแล้ว
อย่างไรก็ดี ทั้ง 2 ฝ่ายก็ควรยึดหลักว่า "สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย (สิ่งทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น)"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น